کد مطلب:36709 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:19

گنجینه پرسمان » اعتقادات

شهيد مطهري در يكي از سخنرانيهاي خود فرمودند: « ... امان از مصلحت ...» پس چرا رهبر معظم انقلاب (حفظهالله تعالي) در وقايعي كه در جامعه ما رخ ميدهد، مرتب از مصلحت انديشي صحبت ميكنند و برخوردي قاطع و جدّي در برابر خيلي از مسايل از خود نشان نميدهند؟

خواهر گرامي، بهتر بود عين عبارت شهيد والامقام استاد مطهري (;) را با آدرس دقيق مينوشتيد تا مشخص شود كه ايشان در چه مقولهاي اين مطلب را بيان فرمودهاند. آنچه مسلم ميباشد اين است كه مصلحت گاهي واقعاً مصلحت است، و گاهي عدهاي ميخواهند با استفاده از اين عنوان به اهداف خود برسند. آن مصلحتي كه در جستجوي تأمين اهداف مادي و شخصي افراد است، قطعاً مصلحت حقيقي نيست. به عنوان مثال، مصلحت انديشي عمر سعد (عليه العنه) در جنگ با امام حسين (7) به نفع يزيد، از آن دسته مصلحتهاي دروغيني است كه شهيد مطهري را به فرياد آورده است; امّا صلح امام حسن (7) با معاويه و ترك نبرد عليه غاصبان حكومت علوي در آن شرايط حساس كه چارهاي غير از آن نبود، بيشك از جمله مواردي است كه مصالح عاليه اسلام و مسلمين آن را اقتضا ميكرد.

مطلب ديگر آنكه، بيشتر عبارات شهيد مطهري، مربوط به دوران قبل از انقلاب است و متأسفانه بعد از انقلاب، منافقان اين عالم فرزانه و زمان شناس را از ما گرفتند. بنابراين بعضي از سخنان گهربار ايشان، ناظر به مسايل مربوط به زمان گذشته است. از جمله برخي اشخاص با امام خميني (1) مخالفت ميكردند و اقدامات انقلابي ايشان را بر خلاف مصلحت اسلام و مسلمين ميدانستند، كه مرحوم استاد مطهري به اين نوع مصلحت انديشي نظر انتقادي داشتند. اما اكنون كه جمهوري اسلامي در كشور ما حاكم شده و در رأس آن فقيهي آگاه قرار دارد، قطعاً مصالح اسلام و مسلمين به شدت مورد اعتنا و اهتمام رهبر معظم انقلاب است، و همچنانكه قطعنامه 598 توسط حضرت امام خميني (1) بنا بر مصلحت، پذيرفته و همچون جامي زهرآگين نوشيده شد; در برخي وقايع نيز كه اظهارات قاطع رهبري در رفع مشكلات كم اثر بوده و يا موجب تفرقه و تنش بيشتر در سطح جامعه ميشود، ايشان با بزرگواري و سعه صدر و به اميد حل تدريجي مشكلات و فرا رسيدن زماني مناسب جهت ابراز نظر نهايي، بيان صريح را به آينده موكول ميسازند و با اين تدبير و تحمل، كه سخت و طاقت شكن است، نقش تعيين كنندة رهبري و جايگاه والاي ولايت فقيه را به سامان ميرسانند.